زندگی با دفیبریلاتور قابل کاشت: یک مطالعه پدیده شناسی

زمینه و هدف: دفیبریلاتور قابل کاشت مؤثرترین روش درمان دیس ریتمی های قلبی است. داشتن این دستگاه حیات بخش، تجربه ای منحصر به فرد با تغییرات مهم در زندگی بیمار می باشد. شناخت این تجارب منجر به افزایش موفقیت در درمان و پی گیری می شود. این مطالعه به منظور شناخت تجربه بیماران دارای دفیبریلاتور قابل کاشت انجام یافته است .   روش بررسی: این مطالعه کیفی با روش پدیده شناسی تفسیری انجام یافته است. 13 مشارکت کننده به صورت هدفمند از درمانگاه قلب- عروق بیمارستان امام خمینی (ره) تهران انتخاب شدند. مصاحبه های نیمه ساختارمند در مدت زمان بین 30 تا 45 دقیقه انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از فعالیت های شش گام van manen استفاده شد .   یافته ها : در تجزیه و تحلیل داده ها «شروع زندگی دوباره» درون مایه اصلی تجربه زیسته با دفیبریلاتور قابل کاشت به دست آمد. این درون مایه شامل احساس امنیت، زندگی با فرشته نجات، وابستگی به دستگاه و تلاش جهت حفظ دستگاه می باشد .   نتیجه گیری: مشارکت کنندگان بعد از تعبیه دستگاه، زندگی دوباره را با احساس امنیت و آرامش خاطر شروع می کنند. آنان تلاش می کنند تا این دستگاه حیات بخش را حفظ نمایند، لذا اعضای تیم درمان به خصوص پرستاران با ارایه آموزش های خودمراقبتی صحیح، می توانند به این افراد و اعضای خانواده آنان کمک نمایند .